ಮುಂಬೈಯಿಂದ ಪುಣೆಯ ಸ್ವರ್ಗದ ಪ್ರಯಾಣ

[hotaks444]

ನಾನು ಎಂಜಿನೀಯರಿಂಗ್ ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ. ದಿನವೂ ನಾನು ಮುಂಬೈಯಿಂದ ಪುಣೆಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಕುರ್ಲಾದ ವರೆಗೆ ಮಾಮೂಲಿನಂತೆ ನಿಲ್ಲಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಜನ ಸಂದಣಿ. ಜನಸಂದಣಿ ಅಂದರೆ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗೋಲ್ಲ. ಮುಂಬೈ ಲೋಕಲ್ ಟ್ರೇನ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ. ಕೇವಲ 20 ಸೆಕೆಂಡ್ ಮಾತ್ರ ಟ್ರೇನ್ ಒಂದು ಸ್ಟೇಶನ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೆ. ಅಷ್ಟು ಸಾವಿರಾರು ಜನ ಹತ್ತುವುದು ಇಳಿಯುವುದು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯ ಬೇಕು. ನೀವು ಹತ್ತಿ ಇಳಿಯಬೇಕಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ. ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನಿಂತರೆ ಸಾಕು. ಜನ ತಳ್ಳಿ ಹತ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಇಳಿಯುವುದೂ ಕೂಡ. ಮುಂಬೈ ಜನಕ್ಕೆ ತಾಳ್ಮೆ ಎನ್ನೊ ಪದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ಅತುರ. ಪಾಪ ಅವರ ಜೀವನದ ಅರ್ಧ ಭಾಗ ಈ ಲೋಕಲ್ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲೇ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಅತುರ. ಇವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಆತುರ. ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾ ಆತುರ, ಟ್ರೇನ್ ಏರೋದ್ರಲ್ಲಿ ಆತುರ, ಇಳಿಯುವುದರಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಆತುರ. ಇಳಿದ ಮೇಲೆ ಆಫೀಸೋ, ಕಾಲೇಜೋ, ಸ್ಕೂಲೋ, ಅಂಗಡಿಯೋ ಸೇರುವ ಆತುರ. ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಈ ಅತುರ ಹಿಮ್ಮೊಗವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತದೆ.
ಹೀಗೆಯೇ ಒಂದು ದಿನ. ರಷ್ ಮಾಮೂಲಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚೇ ಇತ್ತು ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡರೂ ಅದೂ ಮಾಮೂಲೇ. ಕುರ್ಲಾ ಕಳೆದು, ಕಾರ್ ಜಾಟ್ ವರೆಗೆ ಈ ರಷ್ ಮಾಮೂಲು. ನಾನು ಬೋಗಿಯಲ್ಲಿ ಜನರು ಹತ್ತುವ ಕಡೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಪೂರ್ತಿ ಬೋಗಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳ ಸ್ಥಳ ಇದೊಂದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತದೆ ಕೂಡ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವುದು ಎಲ್ಲರಿಂದಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೂ ಪರಿಣಿತಿ ಬೇಕು.
ಟ್ರೇನ್ ಥಾನೆ ಬರುತ್ತಲೇ ಹಳ್ಳಿ ದಂಪತಿ ಜೋಡಿಯೊಂದು ಟ್ರೇನ್ ಹತ್ತಿತು. ಟ್ರೇನ್ ನ ಒಳಗೆ ಒಂದು ಚೂರೂ ಜಾಗ ಇರದುದ್ದರಿಂದ ಅವರೂ ನನಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತರು. ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮತ್ತು ಅವಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಗಂಡು. ಟ್ರೇನ್ ನಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಾವಿರಾರು ಗಂಡಸು ಹೆಂಗಸರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡ್ತೇವೆ. ಮುಟ್ಟುವುದು, ತಟ್ಟುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ ಈ ಹೆಣ್ಣು ಹುಡುಗಿಯ ಸಾಮೀಪ್ಯ ನನಗೆ ಮಾಮೂಲಿನಂತೆ ಕಾಣ ಬರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಜನರಾಶಿಯೇ ಇತ್ತು. ಹಾಗೆಯೇ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಅವಳ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ಬಿಟ್ಟೆ.
ಮೊದಮೊದಲು ಏನೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಹೆಚ್ಚಿ ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ. ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಆಚೀಚೆ ಜರುಗಿದಳು ಅಥವಾ ಜರಗೋದಿಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು ಅನ್ನಬೇಕು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಜರುಗೋದಿಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೆಂಟಿಮೀಟರ್ ಅಷ್ಟೂ ಜಾಗ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು ದೈರ್ಯದಿಂದ ಸೆರಗಿನ ಒಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದೆ. ಮೊಲೆಯನ್ನ ಹಿಸುಕೋದಿಕ್ಕೆ ತೊಡಗಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ನಂತರ ಅವಳು ಸಮ್ಕತಿ ಸೂಚಕ ಎನ್ನುವನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಅದರೆ ಬದಲ ಬೇರೆಯದೇ ತರದ ಅಲುಗಾಟ ಶುರುಮಾಡಿದಳು. ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾಗುವ ಪ್ರಯತ್ನದ ಬದಲು ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆಯ ತೊಡಗಿತು.
ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆಲ್ಲಾ ಕಾರ್ ಜಾಟ್ ಬಂತು. ಕಾರ್ ಜಾಟ್ ನಿಂದ ಘಾಟ್ ಸೆಕ್ಷನ್. ಟ್ರೇನ್ ನ ವೇಗ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತೆ ಮತ್ತು ಒಂದರೆ ನಂತರ ಒಂದು ಸುರಂಗದ ಒಳಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತೆ.
ಟ್ರೇನ್ ನಲ್ಲಿ ಮುಂಬೈಯಿಂದ ಪುಣೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದವರಿಗೆ ಟ್ರೇನ್ 26 ಸುರಂಗದ ಮುಖಾಂತರ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡೋ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಕಾರ್ ಜಾಟ್ ನಿಂದ ಲೋನಾವಳಾದವರೆಗೂ ಈ ಸುರಂಗ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿಯೋದು. ಅದರಲ್ಲೂ 26 ಸುರಂಗ ಕೊನೆಯದು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡದು. ಇಇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಟ್ರೇನ್ ತುಂಬಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸೋದ್ರಿಂದ ದೀಪಗಳು ತುಂಬಾ ಮಂಕಾಗಿರುತ್ತೆ. ಈ ಅವಕಾಶಾನ ಉಪ್ಯೋಗಿಸ್ಕೊಂಡು ನಾನು ನನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ಕೈನ ಅವಳ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟೆ. ಟ್ರೇನ್ ಸುರಂಗದ ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ನನ್ನ ಕೈ ಅವಳ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲೆ ನೃತ್ಯವಾಡತೊಡಗಿ, ಸುರಂಗದ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಲೇ ಇಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಈಗ ಒಂದು ಸುಂದರ ನಗು ಲಾಸ್ಯವಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದರಿಂದ ನನ್ನ ದೈರ್ಯ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿತು.
ಕೊನೆಯ ಸುರಂಗ ಬರುತ್ತಲೇ ನಾನು ಅವಳನ್ನು ಚುಂಬಿಸಿ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಡವತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳು ಪ್ಯಾಂಟ್ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ನಿಗುರಿದ ಶಿಶ್ನ ಹಿಡಿದಳು. ಸಮಯ ಹೋಗಿದ್ದೇ ತಿಳೀಲಿಲ್ಲ. ಸುರಂಗದಿಂದ ಟ್ರೇನ್ ಹೊರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನಾನು ಕೈ ಮತ್ತು ಬಾಯಿ ದೂರ ಮಾಡಬೇಕಾಯ್ತು. ಆದರೆ ನನಗಿಂತ ದೈರ್ಯವಂತೆ ಅವಳು. ತನ್ನ ಕೈಯ್ಯನ್ನ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನದ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಕೆಳಗಿನ ಭಾಗವಾದ್ದರಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣುವ ಅವಕಾಶ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಒದ್ದೆಯಾಯ್ತು.
ಅವರು ಲೋಣಾವಳ ಇಳೀ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳು ನನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒರೆಸುತ್ತಾ ಒರೆಸುತ್ತಾ ಇಳಿದಳು.
ಇದೇ ತರ ಬಹಳ ಅವಕಾಶಗಳು ನನಗೆ ಟ್ರೇನ್ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರೂ ಇದುವರೆಗೂ ಆ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಿದರಂತೂ ಕೇಯದೆ ಬಿಡೋಲ್ಲ.