आईला पण तेच पाहिजे होते - भाग ३

[myownstories]

आईला पण तेच पाहिजे होते - भाग ३(1)
लेखक : राजेंद्र पाटील ([email protected])
******

सूचना-प्रिय वाचकांस विनंती आहे की कृपया आपण या मालिकेतील भाग १ पासून वाचण्यास सुरूवात करावी. सदर मालिकेतील प्रत्येक भाग हा मागील भागाशी निगडीत असल्याने कथेचा संदर्भ लक्ष्यात येऊन समजण्यास सोपे जाईल व कथेचा आनंद घेता येईल.​

मी घरी आल्यावर फ्रेश झालो आणि पहिला दिनेशला फोन लावला. आता लगेच त्याचा फोन लागला. त्याला विचारले, "काय झाले? सकाळी तुझा फोन बंद का होता?"​

त्यावर तो बोलला, "अरे काही नाही, चार्जींग संपले होते, त्याच्यामुळे बंद होता."​

फोनवर मी त्याला खूप बडबड केली, "तुझ्यामुळे आज माझा सगळा कार्यक्रम फसला. तु असे का केले? तू तर माझा सर्वांत जिवलग मित्र आहेस ना?"​

त्यावर तो म्हणाला, "काही होत नाही रे, चिंता करू नकोस. सगळं ठीक होईल. माझ्यावर विश्वास ठेव."​

असे बोलून त्याने मला धीर देण्याचा प्रयत्न केला. त्यावर तो म्हणाला, "बरं जाऊ दे, तुला काल मी ते कामवासनेचे पुस्तक दिले होते ते वाचले का? कसे वाटले? त्यातील मुलींचे नागडे फोटो कसे होते?"​

त्यावर मी त्याला म्हणालो, "नाही रे, मी ते अजून वाचलेच नाही. या रांडबाजाराच्या सगळ्या कार्यक्रमामुळे वेळच भेटला नाही. झवण्याच्या सततच्या विचारांमुळे काल खूपच पंचायत झाली. कामवासनेच्या नादात काल मी आंघोळीनंतर तसाच पलंगावर पडून होतो. आई माझ्याशी बोलून निघून गेली. पण त्यानंतर मी दरवाजा लावण्यासाठी उठलो आणि बघतो तर काय, माझा ताठर झालेला लंड चड्डीतून बाहेर आलेला होता. आईने ते सर्व पाहिले की नाही माहिती नाही, पण मी खूप टेंशनमध्ये आलो होतो. तिने सकाळी सिनेमाला जाण्याविषयी बरेच प्रश्न विचारले. परंतु आता माझ्या मनातून रांडांना झवण्याचा विचार हळू हळू कमी होऊ लागला आहे."​

दिनेश म्हणाला, "चांगली गोष्ट आहे, मी तुला हेच समजावण्याचा काल प्रयत्न करत होतो परंतु तुला झवण्याशिवाय दुसरे काही सुचतच नव्हते काल. ठीक आहे, झाले गेले विसरून जा. तुला दिलेले पुस्तक आज रात्री पूर्ण वाचून काढ. काही ना काही मार्ग काढू आपण यातून. पुस्तक वाचून झाल्यावर आपण त्याविषयी उद्या सविस्तर बोलू."​

"ठीक आहे." असे म्हणून मी फोन बंद केला. ​

दिनेशने काल दिलेले पुस्तक वाचून टाकू असे मी ठरविले. पुस्तक पहायला गेलो तर ते तिथे नव्हते. माझी पुरती धांदल उडाली. ते पुस्तक जर कुणाच्या हाती लागले तर बोंबला. आपल्याला मार खाण्याशिवाय गत्यंतर नाही. मी सगळीकडे ते पुस्तक शोधू लागलो. कोणाला विचारताही येत नव्हते. शेवटी लक्षात आले की कालच्या पँटच्या खिशामध्ये दिनेशने ठेवले होते, कदाचित तेथेच असेल. कपडे पाहिल्यावर मला घामच फुटला. छातीत धडधड व्हायला लागली. कारण ते कपडे आईने धुवून वाळायला घातलेले होते. मग त्यातील ते कामवासनेचे पुस्तक गेले कुठे? आईला कसे विचारणार? कोणालाच विचारू शकत नाही. काय करावे काही कळेना.​

शेवटी आईला विचारले की, "माझे कपडे कधी धुतले?"​

ती म्हणाली, "अरे सकाळीच धुतले. खूप खराब झाले होते. त्यात काही पैसे आणि कागदपत्रे होती ती तुझ्या कपाटामध्ये ठेवलेली आहेत बघ."​

मी खूपच घाबरलो होतो. आईने ते पुस्तक पाहिले तर नसेल ना? त्यातील मुलींचे नागडे फोटो पाहिले तर तिला काय वाटेल? अशा प्रश्नांनी मी बेचैन झालो होतो. मी घाबतरच माझे कपाट उघडले आणि ते पुस्तक दिसल्यावर जरा बरे वाटले.​

मी लगेच ते पुस्तक माझ्या पँटच्या खिशामध्ये ठेवले आणि उद्या सकाळी पहिले दिनेशला परत देवून टाकायचे असे ठरविले. आज आईच्या हाती लागले म्हणून बरे झाले, तीने काही न वाचता कपाटात ठेवून दिले. जर ते कधी बाबांच्या हाती लागले असते तर मला खूप मार खावा लागला असता आणि माझी सगळी झवण्याची स्वप्ने धुळीस मिळाली असती. आजचा रांडबाजारचा प्लॅन फसल्यामुळे अधीच मी नाराज होतो, त्यात पुन्हा हे पुस्तकाचे प्रकरण, त्यामुळे मी पार वैतागलो होतो. शेवटी जेवण करून ते पुस्तक न वाचताच झोपलो.​

पुढच्या दिवशी शाळा सुटल्यावर मी ते पुस्तक दिनेशला देण्यासाठी आमच्या नेहमीच्या ठिकाणी गेलो. दिनेश तेथेच बसलेला होता. मला पाहिल्यावर त्याने विचारले,​

"कसे वाटते आहे आता तुला?"​

मी म्हणालो, "ठीक आहे".​

"रांडांचा नाद गेला की नाही तुझा? की अजूनही रांडांना झवायचा विचार आहे?"​

त्यावर मी म्हणालो, "नाही. आता मी रांडबाजारात कधीच न जाण्याचा निर्णय घेतलेला आहे. काही दुसरा पर्याय काढता येईल का याचा विचार करतोय. अजून माझे शिक्षणही पूर्ण नाही. मी फक्त आठवीमध्ये आहे, त्यामुळे इतक्यात लग्न तर करू शकत नाही. म्हणजे दररोज घरी झवण्याची सोय तर होणारच नाही. परंतु एखादी गरीब किंवा बेढब मुलगी पटवून कधी कधी तिला झवायला मिळेल हाच एकमेव पर्याय उपलब्ध आहे. किंवा मग शेजारच्या एखाद्या बाईला पटवून कधी तरी कोणीही घरी नसतांना चान्स मारता येईल. पण शेजारच्या बायांनाही पटवणे खूप अवघड आहे कारण माझे तेवढे वय झालेले नाही आणि स्त्रीयांना मोठ्या मर्द गड्याची गरज असते. त्यांचे नवरे सोडून माझ्याकडून कशाला झवून घेतील?"​

असे बोलून मी खिन्न मनाने दिनेशकडे पाहत होतो. मग मी हळूच माझ्या खिशातील त्याने दिलेले पुस्तक काढले आणि दिनेशला परत देऊ लागलो. त्यावर तो बोलला, "कसे वाटले? मजा आली की नाही?"​

मी म्हणालो, "नाही रे, मी ते वाचलेच नाही. काल आईने माझे कपडे धुतांना ते पुस्तक काढले आणि कपाटात ठेवून दिले. त्यामुळे माझी भलती धांदल उडाली आणि ते न वाचताच तुला परत देण्याचा निर्णय घेतला. उगीच नवीन समस्या निर्माण व्हायला नको."​

दिनेश थोडा विचार करू लागला आणि बोलला,​

"तुझ्या आईने ते पुस्तक कपडे धुतांना काढले आणि कुठे ठेवले? कपाटामध्ये ना? की तुझ्या जुन्या पँटच्या खिश्यामध्ये ठेवले?"​

मी बोललो, "कपाटामध्ये, माझ्या रूमालात गुंडाळून ठेवलेले होते."​

त्यावर दिनेश बोलला, "ठीक आहे. मी तुझ्या झवण्याच्या समस्येवर काहीतरी उपाय शोधतो."​

असे बोलून त्याने माझ्या हातातील ते पुस्तक घेतले आणि पलिकडे जावून दुसरे पुस्तक घेवून आला आणि म्हणाला,​

"हे घे दुसरे पुस्तक. आज रात्री जेवण झाल्यावर हे सर्व पुस्तक वाचून काढ. यातील सर्व कथा मन लावून वाच. तुला यामध्ये नक्कीच एखादा तरी पर्याय सापडेल अन्यथा शेवटी एकच पर्याय आहे तुझ्या हातामध्ये आहे."​

मी विचारले, "शेवटचा कोणता पर्याय?"​

तो म्हणाला, "तुझ्या हाताचा पर्याय."​

मी बोललो, "म्हणजे?"​

तो बोलला, ​

"सोपे आहे. तुला झवण्याची खूप इच्छा झाली की सरळ नागडे व्हायचे, तुझ्या सर्वांत आवडत्या स्त्रीला डोळ्यासमोर आणायचे आणि तिला झवतोय अशी कल्पना करायची."​

मी मध्येच बोललो, "अरे नुसती कल्पना करून झवण्याचा आनंद मिळणार आहे का?"​

तो म्हणाला,​

"नाही रे, तिचे नागडे चित्र डोळ्यासमोर आठवायचे आणि आपल्या एका हाताने स्वतःचा लंड दाबत मागे-पुढे करायचा. हळूहळू लंड हालवायचे स्पीड वाढवायचे. जोरजोराने लंड हालवल्यामुळे एक वेळ अशी येईल की तुला आकाशात वरती जातोय असे वाटेल, तुझ्या डोळ्यापुढे अंधार निर्माण होईल आणि तुझ्या लंडातून उकळ्या फुटत राहतील व जोरजोरात वीर्याच्या पिचकार्या बाहेर फेकल्या जातील. त्यावेळी तू खरोखर स्वर्गात आहेस असा तुला भास होईल. अशा प्रकारे तुझा सगळा थकवा जाईल आणि मनातील सर्व कामवासना थंड झालेल्या आहेत असे तुला वाटेल. तुला एक प्रकारे स्त्रीला झवल्यासारखेच वाटेल. यालाच हस्तमैथून असे म्हणतात. ज्यांचे लग्न झालेले नसते किंवा रोजची झवण्याची सोय नसते असे पुरूष हस्तमैथून करूनच आपली कामवासना थंड करतात, यातच ते झवण्याचा आनंद मिळवतात. यासाठी कोणत्याही स्त्रीची गरज लागत नाही किंवा रांडबाजारात जाण्याचीही आवश्यकता नाही. फक्त आपल्या आवडत्या स्त्रीचे चित्र डोळ्यासमोर आणायचे आणि तिला झवण्याची कल्पना करायची बास. एका हाताने लंड हालवायचा की झाले काम. आपला हाथ, जगन्नाथ. पण एक लक्ष्यात ठेव, हा फक्त तात्पुरता उपाय आहे. खरे कामसुख हे स्त्रीच्या पुच्चीत लंड घालूनच मिळते. स्त्रीला झवल्याशिवाय, तिचे शरीर चोळल्याशिवाय, आमे दाबल्याशिवाय मन तृप्त होत नाही. पण काही हरकत नाही, तुला खरी पुच्ची मिळेपर्यंत हस्तमैथून करून तू मन शांत कर."​

हे ऐकून मला जरा हायसे वाटले. निदान या मार्गे तरी आपण आपली तहान भागवू शकतो असा मला विश्वास आला आणि घरी गेल्यावर आपण हा प्रयोग करून पाहायचा असे ठरविले. घरी गेल्यावर मी कपडे काढले आणि नेहमीप्रमाणे फ्रेश होण्यासाठी बाथरूममध्ये गेलो. हात पाय धुतले आणि लंडाला पण थोडे पाण्याने चोळले. तेवढ्यात मला दिनेशचे वाक्य आठवले. मी लगेच चड्डी खाली सरकवली आणि नागडा झालो. आता त्याच्या म्हणण्याप्रमाणे मी आमच्या मराठीच्या टिचरच्या नागड्या शरीराची कल्पना केली आणि काय आश्चर्य,माझा लंड लगेच फसफस ताठर व्हायला लागला. आता मी त्याला हळूहळू मागे पुढे करू लागलो. माझ्या लंडामध्ये वेगळीच उर्जा निर्माण व्हायला लागली होती. हळू हळू माझ्या छातीत धडधड व्हायला लागली आणि माझा श्वास वाढू लागला. आता वाटू लागले की काही क्षणातच लंडातून वीर्य बाहेर येईल आणि तेवढ्यात आईने बाहेरून हाक मारली.​

मी लगेच लंड हालवायचे बंद केले आणि बोललो, "काय गं आई?"​

ती म्हणाली, "अरे बाहेर ये लवकर, मला बाथरूमला जायचे आहे."​

मी लगेच पँट वर ओढली आणि बाथरूममधून बाहेर आलो. आई माझ्याकडे बघत-बघत बाथरूममध्ये गेली आणि दरवाजा लावून घेतला. मग मी ठरविले की थोड्या वेळाने जेवण झाल्यावर आपण परत बाथरूममध्ये जाऊन हस्तमैथून करायचेच. थोड्या वेळाने आई बाथरूममधून बाहेर आली.​

नंतर मी, बाबा, लता आणि आई आम्ही सर्वांनी जेवण केले आणि झोपायला गेलो. बेडरूममध्ये गेल्यावर मी दिनेशने दिलेले पुस्तक काढले आणि वाचायचे ठरविले. आणि वाचून झाल्यावर झोपण्याआगोदर बाथरूममध्ये जावून हस्तमैथून करू असा विचार केला.​

त्या पुस्तकामध्ये अनेक मुलींचे नागडे फोटो होते. वेगवेगळ्या आकाराचे स्तन, ढुंगण, पुच्च्या पाहून माझा लंड फणफणायला लागला. पुस्तकातील सर्व कथा या नात्यांमधील शारीरिक संबंधाविषयी होत्या. त्यातील सर्व कथा भाऊ-बहीण, मामी-भाचे, चुलती-पुतण्या, मुलगी-वडील, आई-मुलगा यांच्यातील अनैतिक संबंधाविषयी होत्या. कोणतेही पुस्तक वाचण्यापूर्वी मी त्याची प्रस्तावना जरूर वाचतो. या पुस्तकाची प्रस्तावना वाचल्यानंतर माझ्या मनामध्ये बदल जाणवायला लागला आणि मी ही नात्यांमधील अनैतिक संबंधाविषयी वाचू लागलो.​

त्या प्रस्तावनेमध्ये असे लिहिले होते की, ईश्वराने ज्यावेळी ही सृष्टी निर्माण केली त्यावेळी प्रथम एक पुरूष आणि एक स्त्री तयार केली. या दोघांच्या शारीरिक संबंधातूनच पुढे मानवाची उत्त्पत्ती होत गेली. आणि आता त्यापासूनच हे सर्व विश्व निर्माण झाले. एक पुरूष आणि एका स्त्री पासून शेकडो कोटी मानवांचा जन्म झाला. त्यामुळे शरीर संबंध ठेवणे, समागम, संभोग करणे, पुरूषाने स्त्रीच्या शरीराचा उपभोग घेणे या सर्व गोष्टी या जगासाठीच आहेत. मनुष्य जन्म त्यामधूनच पुढे वाढत गेलेला आहे त्यामुळे संभोग करण्यामध्ये गैर काहीही नाही. उलट प्रत्येक पुरूषाने, प्रत्येक स्त्रीने जमेल तेव्हा, मिळेल त्याच्याशी संभोगाचा आनंद घेतला पाहिजे. मानवी जीवनात श्रृंगार ही सर्वांत मोठी देणगी आहे. कामवासना सर्व प्राण्यांमध्ये आहे, परंतू श्रृंगार फक्त मानवामध्ये आहे आणि तो स्त्री जातीला दिला आहे. त्यामुळे पुरूषाने स्त्रीच्या श्रृंगाराचा मनमुराद आस्वाद घेतला पाहिजे. स्त्रीच्या शरीराचा, शरीरातील सर्व कामूकांगांचा उपभोग घेतला पाहिजे. स्त्री म्हणजे पुरूषाला मिळालेली सर्वांत महान भेटवस्तू आहे. त्या भेटवस्तूचा पुरूषाने मनमुराद आनंद, उपभोग घेतला पाहिजे. जर असे झाले नाही तर ती भेटवस्तू तशीच पडून राहील आणि पुरूष त्या काम सुखापासून वंचित राहील. ज्याअर्थी ईश्वराने स्त्री निर्माण केली आहे, त्या अर्थी ती पवित्रच आहे, त्यामुळे कामवासना सुद्धा पवित्रच आहे. ​

संभोगामध्ये, कामक्रिडेमध्ये कोणतेही नातेसंबंध, व्यवहार यांचा अडथळा येत नसतो. त्यामध्ये धर्म, जात, वर्ण अशा गोष्टी गौण मानल्या जातात. वेगवेगळया धर्मातील, जातीतील, वर्णातील स्त्री व पुरूष अतिशय चांगल्या प्रकारे कामक्रिडेचा आनंद घेऊ शकतात. त्याचप्रमाणे संभोगामध्ये भाऊ-बहीण, आई-मुलगा, वडील-मुलगी, चुलता-पुतणी, मामा-भाची, मामी-भाचा अश्या कोणत्याही नात्याचा अडसर नसतो. कोणीही कोणाशीही शारीरिक संबंध ठेवू शकतो. नातेसंबंधांमध्ये शारीरिक संबंध निर्माण झाल्यास त्यातील आनंद नाहीसा होत नाही. उलट नातेसंबंधातील शारीरिक संबंधांमध्ये जास्त प्रेम असते. नाती अजून दृढ होण्यास मदत होते. नातेसंबंधांमध्ये शारीरिक संबंध ठेवणे अतिशय सुरक्षित आणि जास्त आनंद देणारे असतात. त्यामुळे पुरूषाने कोणत्याही स्त्री बरोबर आणि स्त्रीने कोणत्याही पुरूषा बरोबर शारीरिक संबंध ठेवणे गैर नाही. या संबंधांतून आनंद मिळणे, एकमेकांची काम भावना तृप्त होणे हेच एक उद्दीष्ट साध्य होण्याची आवश्यकता असते.​

याचा अर्थ असा की आपण आपल्या कुटुंबातील कोणाशीही बिनधास्तपणे शारीरिक संबंध ठेवू शकतो. यासाठी समाजाची कोणत्याही प्रकारची मान्यता घेण्याची गरज नाही. या पुस्तकातील कथा संपूर्णपणे कुटुंबातील परस्पर शारीरिक संबंधांवर आधारितच आहे. यातून आपण बोध घेऊन जमेल त्या, पटेल त्या कौटुंबिक व्यक्तीशी शारीरिक संबंध ठेवून संभोगाचा, कामक्रिडेचा मनमुराद आनंद घ्यावा अशी आपणांस विनंती आहे. यामध्ये कोणतेही नुकसान नाही याची कृपया नोंद घेणे.​

ही प्रस्तावना वाचल्यानंतर माझ्या मनाचे अचानक परीवर्तन झाल्यासारखे मला जाणवले आणि कुटुंबातीलच कोणाशी तरी शारीरिक संबंध असणे काही गैर नाही हे मला पटू लागले. त्यानंतर मी पुस्तकातील सर्व कथा वाचल्या. त्यातील अनेक कथा आई-मुलगा व भाऊ-बहीण यांच्या शारीरिक संबंधांवर आधारित होत्या. त्या कथा वाचल्यानंतर मला खूपच बेचैन झाल्यासारखे वाटू लागले. बाहेर कुणाशी संबंध ठेवण्यापेक्षा घरातीलच एखाद्या स्त्रीशी शारीरिक संबंध ठेवले तर काय वाईट? असा मी विचार केला. ​

आमच्या घरात फक्त दोनच स्त्रीया होत्या. एक म्हणजे माझी आई आणि दुसरी बहीण. लता ही खूपच छोटी होती त्यामुळे तिच्याशी शारीरिक संबंध प्रस्थापित करण्याचा प्रश्नच नव्हता. राहिली माझी आई. आई बरोबर संबंध ठेवणे खूप अवघड आहे कारण तिला हे मान्यच होणार नाही. आणि जरी ती तयार झाली तरी बाबांचा अडथळा होताच. आणि आई आणि मुलगा या पवित्र नात्याला कसा काय छेद द्यायचा? लहानपणापासून ज्या आईच्या अंगा-खांद्यावर खेळलो आणि वाढलो आहे त्याच आईला कसे काय झवायचे हा मोठा प्रश्न होता. आईला ते आवडेल काय? ती काय विचार करेल? कदाचित या प्रकारामुळे आमच्यामध्ये कायमचाच दुरावा निर्माण होईल? असे असंख्य प्रश्न माझ्या मनात येऊ लागले.​

शेवटी मी बाथरूममध्ये जावून हस्तमैथून करण्याचा निर्णय घेतला. आत गेल्यावर अंगावरची सर्व कपडे काढली आणि पूर्णपणे नागडा झालो. दोन्ही हातांनी लंड चोळू  लागलो. तेवढ्यात मनात एक विचार आला की, समझा आपण आईलाच झवतोय असा विचार करून हस्तमैथून केला तर? मग मी माझ्या आईचे नागडे शरीर डोळ्यापुढे आणण्याचा प्रयत्न करू लागलो. अनेक वेळा प्रयत्न करूनही आईचे नग्न शरीर काही डोळ्यांसमोर येत नव्हते. कारण मी आईला किंवा इतर कोणत्याही स्त्रीला कधी संपूर्ण नागडी पाहिलेलेच नव्हते. त्यामुळे आईचे नांव घेतले की मला नेहमीप्रमाणेच आई समोर यायची. खूप वेळा प्रयत्न करूनही मला माझ्या आईच्या नागड्या शरीराची कल्पना करता आली नाही. शेवटी पुस्तकातील एका नागड्या मुलीचा फोटो समोर ठेवला आणि जणू तिलाच मी झवत आहे अशी कल्पना करून आयुष्यात पहिल्यांदा हस्तमैथून केले. हे हस्तमैथून एवढे जबरदस्त झाले होते की यामुळे स्वर्गसुखाची कल्पना आली आणि खरे वीर्यपतन कसे असते याचा अनुभव आला. एखादा डोंगर उतरून आपण घरी पोहोचलो आहे असे वाटू लागले. हस्तमैथून केल्यावर मी परत बेडरूममध्ये आलो आणि पुस्तक न वाचताच उशाशी ठेवले व लगेच झोपलो. ​

पुढच्या दिवशी सकाळी मला लवकर जाग आली नाही त्यामुळे साधारण दहा वाजता मी उठलो. उठल्यानंतर सरळ मी बाथरूममध्ये गेलो, संडास केली, त्यानंतर ब्रश करून आंघोळ देखील केली. आंघोळ करता करता मला आठवले की मी रात्रीचे झवाडे पुस्तक तिथेच उशीखाली ठेवलेले आहे. आईने ते जर पाहिले तर वाट लागायची. कारण त्यामध्ये जवळ जवळ सर्वच कथा आई आणि मुलगा यांच्या शारीरिक संबंधांवरील आहेत. आई तर मला घराबाहेर हाकलूनच देईल.​

मी लगेच कपडे घातले आणि पळत पळत बेडरूममध्ये गेलो. तिथे गेल्यावर पाहिले तर सर्व आंथरूण व पांघरूण आवरलेले होते आणि बेडरूमची साफसफाई देखील झालेली होती. भीतीने माझ्या पोटात गोळा आला. कालचे पुस्तक कसे बसे सापडले होते, पण आज जर पुस्तक सापडले नाही तर? आणि जर ते आईला किंवा बाबांना भेटले तर? मला खूप काळजी वाटू लागली. मनांत विचार आला, कशाला मी दिनेशचे ऐकले आणि परत दुसरे पुस्तक घेऊन आलो? आईला पण कसे विचारावे हा प्रश्न सतावत होता. माझा चेहरा एकदम कावरा बावरा झाला होता. असे वाटले की झोपेतून उठल्यावर लगेच ते पुस्तक खिशामध्ये ठेवले असते तर बरे झाले असते. आता काय करायचे हा विचार करत होतो तेच आई बेडरूममध्ये आली म्हणाली,​

"काय रे विजय, किती पसारा करून ठेवला होता बेडरूममध्ये? सगळीकडे  घाण झाली होती. किती कचरा निघाला येथे? बेडवरची गादी पण खूप खराब झाली होती. सर्व झटकून साफ केले आहे. आता तरी स्वच्छता ठेवयाला शिक. उद्या लग्न झाले तर काय म्हणेल तुझी बायको? असा कसा आळशी नवरा आहे?"​

असे म्हणून ती बाहेर जाऊ लागली. तेवढ्यात मी तिला पुस्तकाबद्दल विचारायला लागलो, पण माझी काही हिम्मत होईना.​

शेवटी विचारायचे ठरविले आणि म्हणालो,​

"आई, ते...ते.. उशीखाली....ते..." ​

असे म्हणत गप्प झालो.​

आई म्हणाली,​

"अरे तुझ्या उशीखाली काही कागदपत्रे होती, ती मी कपाटात ठेवली आहेत. आवर लवकर तुला शाळेत जायचे नाही का?"​

एवढे बोलून ती निघून गेली. ​

तिचे बोलणे ऐकल्यावर माझ्या जिवात जीव आला. आणि पहिले कपाट उघडून पाहिले. कपाटामध्ये रूमालात गुंडाळलेले पुस्तक मला सापडले आणि मी सुटकेचा निश्वास सोडला आणि पुन्हा अशी चूक करणार नाही असा दृढनिश्चय केला. शाळा सुटल्यावर पहिले ते पुस्तक दिनेशच्या हातात ठेवले आणि परत कोणतेही पुस्तक घरी वाचायला नेणार नाही असे दिनेशला सांगितले.​

त्यावर दिनेश बोलला,​

"काय रे विजय, काय झाले? कुणी पकडले की काय तुला हे पुस्तक वाचतांना? की तुझ्या शिवाय दुसरे कोणी वाचले हे पुस्तक?"​

त्यावर मी बोललो,​

"नाही रे दिनेश, रात्री मी हे पुस्तक वाचायला घेतले, त्यातील नागडया मुलींचे फोटो पाहिले आणि प्रस्तावना वाचली. यामुळे माझा लंड ताठ झाला आणि तु सांगितल्याप्रमाणे मी बाथरूममध्ये जावून हस्तमैथून केले. खूप मज्जा आली राव. पण त्यानंतर मी पुस्तक न वाचता तसेच उशाखाली ठेवले आणि झोपलो. सकाळी उशीरा उठल्यामुळे तसाच बाथरूममध्ये जावून आंघोळ करूनच बाहेर पडलो." ​

हे ऐकून दिनेश बोलला, "मग काय झाले?"​

त्याला म्हणालो,"​

"अरे, मी आंघोळ करेपर्यंत आईने माझ्या बेडरूममध्ये येऊन सर्व वस्तूंची आवरा-आवर करून खोलीची साफसफाई केली होती. मी येऊन  पाहिले तर उशाखालील ते पुस्तक गायब होते. मी खूप घाबरलो होतो."​

त्यावर दिनेश म्हणाला, "मग कुठे भेटले तुला हे पुस्तक?"​

मी म्हणालो, "अरे काय सांगू, परवाप्रमाणे आईने आजही ते पुस्तक माझी महत्त्वाची कागदपत्रे आहेत असे समजून कपाटामध्ये ठेवले होते."​

दिनेश थोडा विचार करू लागला आणि म्हणाला,​

"ठिक आहे, राहू दे तुझ्याकडेच ते, वाचून झाल्यावर मला दे."​

मी दिनेशला बोललो, ​

"नको रे, आता परत मी ते पुस्तक घरी नेणार नाही. मी दोन वेळा निभावलो आहे. परत आता जर पुस्तक आई सोडून कोणाला सापडले तर खूप मुश्किल होईल."​

दिनेशने ते पुस्तक घेतले आणि उघडून पाहिले. एकदा त्याने पुस्तकातील सर्व पानांवर नजर फिरवली आणि आपल्या खिशात ठेवून दिले आणि म्हणाला,​

"चल, जरा आपण तिथे झाडाखाली बसू जरा."​

मग आम्ही दोघे झाडाखाली जावून बसलो. मग दिनेश बोलू लागला, ​

"विजय, तुला खरेच बाईला झवायचे आहे का?"​

मी म्हणालो, "खरेच म्हणजे, अरे गेले दोन तीन दिवस तू माझी अवस्था पाहतो आहेस ना? झवण्यासाठी मी किती व्याकूळ झालेलो आहे? रांडबाजारात जाण्याची देखील माझी तयारी झाली होती. तू आता एखादी म्हातारी बाई तरी आणून दिली ना तरी मी तिला कसा जनावरासारखा झवतो बघ. कोणतीही बाई दे, तिची पुच्ची झवून झवून फाडून टाकीन आत्ताच्या आत्ता. तिच्या मांड्या दाबून दाबून बेजार करून टाकीन. आमे तोडून घेईन तिचे. तू समजलं काय मला? मला फक्त पुच्ची पाहिजे, बास."​

त्यावर दिनेश बोलला, "ठीक आहे, करतो तुझी सोय, देतो तुला पुच्ची. फक्त मी सांगेल तसे वाग. आहेस का तु तयार?"​

मी म्हणालो, "मला जर खरच पुच्ची मिळत असेल तर तू सांगेल ते करण्याची माझी तयारी आहे."​

दिनेश पुढे बोलू लागला,​

"तुला माहिती आहे का, आपल्या ग्रुपमधील चार पाच जणांची मी रोजच्या झवण्याची सोय करून दिलेली आहे?"​

मी म्हणालो, "नाही, काय बोलतोस काय?"​

दिनेश बोलला, ​

"हो, तुला ठावूक नाही, पण आपला राजा? रोज त्याच्या आईला झवतो. संप्या? त्याने पण माझ्या सल्ल्यानुसार त्याच्या चुलतीबरोबर सेटींग लावले आहे आणि आठवड्यातून एक-दोन वेळा तरी तो झवून मोकळा होतो. आणि राकेशचं तर विचारू नकोस, तुझ्यापेक्षाही एक वर्षाने लहान आहे, पण आपल्या सख्ख्या मोठया बहीणीला त्याने पटवले आहे. रोज शाळेतून घरी गेले की, आई बाबा घरी नसतात, त्यामुळे एक एक, दोन दोन तास झवत बसतात. त्याची बहीण दोन वेळा गरोदर पण राहीली होती. मीच तिला पुण्याला घेवून गेलो आणि पाडून आणले. आता ते सर्व खबरदारी घेतात पण झवल्याशिवाय एकही दिवस राहत नाही.​

तू थोडा विचार कर, आणि आपल्या घरातल्या घरातच झवायची सोय कर कुठेतरी. घरची पुच्ची भेटली की बाहेर वणवण फिरण्याची आवश्यकता नाही. त्यामध्ये पैसेही खर्च होत नाही आणि केंव्हाही कोठेही झवण्याची संधी साधता येते. फक्त पटवता आले पाहिजे. ."​

हे ऐकून मी तर चाटच झालो. आपल्या बरोबरच्या सर्व मित्रांची रोजची झवण्याची सोय आहे. प्रत्येकाला पुच्ची भेटली आहे, मांड्या भेटल्या आहेत आणि मनमुराद झवत आहेत. आपल्यालाच अजून कोणीही मिळत नाही. आपण साधे स्त्रीचे नागडे शरीर सुद्धा अजून पाहिलेले नाही. मला माझ्या सर्व मित्रांचा हेवा वाटायला लागला. आता काहीही करून मला झवायची सोय केलीच पाहिजे असा विचार करून मी दिनेशला बोललो,​

"ठीक आहे, तू म्हणशील तसं मी करीन कारण कोणत्याही परस्थितीत मला पुच्ची पाहिजेच. पण मला एक सांग, तू सगळयांची सोय करून दिली पण तुला भेटली की नाही एखादी पुच्ची?"​

त्यावर दिनेश बोलला,​

"अरे, माझं पण तसंच आहे, त्यामुळेच मी इतरांना तसा सल्ला दिला."​

मी म्हंटले, "म्हणजे तुझे कसे आहे?"​

त्यावर तो म्हणाला,​

"काय झाले, गेल्या वर्षी, एक दिवशी माझे बाबा आमच्या गावाला यात्रेनिमित्त गेले होते. आपली परीक्षा चालू असल्यामुळे माझी आई काही बाबांबरोबर जाऊ शकली नव्हती. यात्रा दोन दिवसांची असल्यामुळे बाबा साधारण चार दिवसांची सुटी काढून गेले होते. माझा शनिवारचा पेपर झाला आणि रविवारची सुटी असल्यामुळे मी बराच वेळ झोपून राहिलो होतो. तोपर्यंत आई आंघोळ करायला बाथरूममध्ये गेली होती. आईची आंघोळ झाली आणि ती तशीच अंगावर टावेल लावून बाहेर आली. ती माझ्या जवळ आली आणि माझ्या तोंडावरील पांघरूण थोडे खाली करून पाहिले. मी झोपलेलोच होतो. ते पाहून तीने परत पांघरूण वरती घेतले आणि बाजूला सरकली.​

तोंडावरील पांघरूणाची हालचाल झाल्यामुळे मला जाग यायला लागली. मी हळू हळू डोळे उघडायला लागलो. आई माझ्यापासून थोडी दूर जावून आरश्यासमोर स्वतःला न्याहाळू लागली. हे पाहून मी पूर्ण जागा झालो. मी त्यावेळीही खूप झवाड्या विचारांचा होतो, तुला तर माहीती आहे. आणि आपल्या समोर साक्षात एक बाई आपले शरीर आरश्यात न्याहाळत आहे हे पाहून माझ्या लंडाची वळवळ चालू झाली. माझ्या दृष्टीने सगळया बाया सारख्याच, मग ती कोणीही असो, स्वतःची आई असली तरी. कारण मी तीला त्याआधी खूप वेळा मुततांना मागून पाहिलेले होते. त्यामुळे आज जर तीने स्वतःला उघडे करून आरश्यात पाहिले तर? या कल्पनेने मी वेडा झालो होतो आणि शरीराची अजिबात हालचाल न करता तिच्याकडे टक लावून पाहत बसलो. तीने हळूच अंगावरचा टावेल खाली ओढला आणि दोन्ही स्तन मोकळे केले. विजय, आई शप्पथ काय सांगू, तिचे गोल गोल स्तन पाहून माझा लवडा टणाटणा उड्या मारू लागला होता. नंतर ती आपले दोन्ही खांदे जोरजोरात हालवू लागली. जसे तीचे खांदे हालाचये, तसे दोन्ही स्तन दणादण एकमेकांवर आदळायचे. ती आपल्या खांद्यांनी दोन्ही स्तन गोल गोल फिरवायला लागली. मला काही कळेना की आईला काय झाले आहे? आज ती असे काय करते आहे? नंतर ती दोन्ही हातांनी आपले स्तन जोरजोरात दाबू लागली व हळूहळू ढुंगणही हालवू लागली. मी माझ्या आईला या रूपात कधीही पाहिले नव्हते त्यामुळे अवाकच झालो. थोड्या वेळाने तिने तिची चड्डीही खाली सोडली आणि पूर्ण नागडी झाली.​

आता तर ती खूप जोरजोराने डान्स करू लागली आणि स्वतःला आरश्यात पाहून हसू लागली. तिच्या तोंडावर वेगवेगळे हाव भाव येवू लागले. मला तर असं वाटत होतं की लगेच उठून जावं आणि तिला धरून पलंगावर आडवे करावे आणि घसा घसा झवावे. तिचे हे रौद्ररूप पाहून मी पुरता तापलो होतो. माझा स्वतःच्या डोळ्यावंर विश्वास बसत नव्हता. मला वाटले की आता आपण काहीतरी चाल खेळली पाहिजे. जर आज आपल्याला जमले तर रोजची झवायची तर सोय होईल. आज घरात आई आणि मी सोडून दूसरे कोणीही नाही हे मला ठावूक होते. मी जर आता तिला पकडले आणि झवलो तर ती जास्तीत जास्त मला मारेल, त्या पलिकडे काही करू शकणार नाही. कारण बाबांनाही सांगू शकत नाही किंवा आरडा ओरडाही करू शकत नाही. असे केल्यास तिचीच अब्रु चव्हाटयावर येणार हे मी जाणले. ​

क्रमश: